Een ‘Wip’-watermolen; bij harde wind beweegt (‘wipt’) de bovenkant een beetje…

Naast kaasboerderij ‘De Catharinahoeve’, langs het Zeilenmakerspad, staat een poldermolen met een vlucht van slechts 8 meter: watermolen ‘De Hadel’. Dit type poldermolen werd gebruikt voor de ’ondermaling’ in de polder; door de molen wordt een scheprad in beweging gebracht om het water van de lagere gedeelten naar de sloten te brengen. Deze soort molens zijn vooral te vinden in Noord-Holland.

Geschonken door een ex-Zaandijker uit Benningbroek kreeg het 19^e-eeuwse weidemolentje de functie om het water van de Zaanse Schans te laten doorstromen. Het is een wipmolen, waarbij het bovenste, groene deel bij harde wind enigszins heen en weer beweegt (‘wipt’) als er gemalen wordt. Wipmolens zijn vermoedelijk reeds in de 13e eeuw als watermolens gebruikt. Aangezien het mechanisme om de molen naar de wind toe te draaien (‘kruien’) aan de buitenzijde zit – in de vorm van de lichtgroene staart en het kruirad – noemt men dit een ‘buitenkruier’.

• Weidemolen ‘De Hadel’ in de tuin van de pastorie in Benningbroek rondom 1960
• Molenaar Jo Vooren bij ‘zijn’ molen ‘de Hadel’ op de Zaanse Schans omstreeks 1970